براساس گزارش مهر، علی خادم حسینی، محقق برجسته ایرانی در MIT مي‌گويد ما توانستیم تا بافت‌های مصنوعی قلب، کبد و پوست متشکل از سلول‌های بنیادی و بافت را تولید کنیم.
وی با بیان اینکه با تولید بافت‌های مصنوعی بدن، انسان‌ها از پیوندهای سخت و دشوار نجات می‌یابند و از سوی دیگر می‌تواند راهکاری برای بهبود سریعتر بیماران بدون خونریزی های شدید باشد، گفت: آزمایش‌های ما روی حیوانات خوک و موش انجام گرفته و تاکنون هم نتیجه بخش بوده است.
به گفته خادم حسینی، مواد مهندسی شده‌ای که پیشرفت در شیمی پلیمر، نانو فناوری، و علوم زیستی را فراهم می‌کند، توان بسیار بالایی در درمان پزشکی دارند؛ بافت مهندسی شده قادر است با استفاده از شبکه پلیمری حاوی آب، که به آنها هیدروژل گفته می‌شود، رفتار سلول‌های بدنی را تنظیم کند.
این محقق افزود: ما به طور خاص هیدروژل‌های هیبریدی را که توان شبکه‌ای شدن نوری را دارند، با استفاده از ترکیب طبیعی مولکول‌ها با نانو ذرات را توسعه دادیم؛ این ترکیبات می‌توانند برای تنظیم خواص شیمیایی، بیولوژیکی، مکانیکی و الکترونیکی به کار روند.
وی ادامه داد: این داربست‌های کاربردی باعث تمايز سلول بنیادی و تبديل آن به انواع سلول های مورد نظر و تشکیل مستقیم بافت قلب یا استخوان می شود.
پروفسور علی خادم حسینی در سال ۱۳۵۵ در تهران متولد شد. وی در سن ۱۲ سالگی ایران را به همراه والدینش به مقصد کانادا ترک کرد.
علی خادم حسینی پس از گذراندن دوره دبیرستان در انستیتو جرویس کالیگیت وارد دانشگاه تورنتو شد و لیسانس و فوق لیسانس خود را در همین دانشگاه و در رشته مهندسی شیمی گذراند. پرفسور حسینی در سال ۲۰۰۵ میلادی موفق به اخذ مدرک دکتریدر رشته مهندسی زیستی شد.
وی برای نخستین بار در جهان موفق به ساخت اندام بیولوژیکی انسان مانند قلب به کمک مهندسی بافت شده است تا امیدهایی را برای نجات جان میلیون‌ها بیمار نیازمند در سراسر دنیا محقق کرده باشد. این اکتشاف بزرگ یکی از طرح‌هایی است که می‌تواند دنیای دانش و پزشکی را متحول کند.
این پژوهشگر برجسته در خصوص ساخت هیدورژل‌های رسانا با یکپارچه سازی نانومواد از جمله نانولوله‌های کربنی ، گرافنی و گرفن اکسید پیشگام بوده است.
نظر شما